W niedzielę rozpoczynamy Wielki Tydzień, który w tradycji chrześcijańskiej obejmuje okres siedmiu dni przed Świętami Wielkanocnymi.
Msze św. z poświęceniem palm
Niedziela
7.30 9.00 11.00 12.30 16.00 18.00
Niedziela Palmowa to pierwszy dzień Wielkiego Tygodnia. Geneza nazwy wywodzi się od wprowadzonego w XI w. zwyczaju święcenia palm. Jest to dzień uroczystego wjazdu Chrystusa do Jerozolimy. Poprzedza Jego Mękę i Śmierć na Krzyżu. Liturgia Niedzieli Palmowej zawiera procesję z palmami oraz wspomnienie Męki Pańskiej.
W tym czasie szaty kapłana nie wyrażają pokuty (okres pokutny oddają szaty barwy fioletowej), lecz są w kolorze czerwonym. Okres Niedzieli Palmowej podkreśla majestat i siłę Chrystusa, Który poprzez swoją Mękę zostaje jedynie umocniony i wkracza do miasta w pełnym majestacie, jako jego Pan i Król.
Zgodnie z tradycją, poświęcone palmy przechowuje się przez cały rok, by następnego roku można je było spalić i tak uzyskanym popiołem, obsypać głowy wiernych w dzień Środy Popielcowej.
Wielki Poniedziałek, Wtorek i Środa to dni poświęcone sakramentowi pojednania. Ten czas Chrystus spędzał na nauczaniu swych uczniów w Świątyni, by na nocleg udać się do domu Łazarza, który mieścił się w odległej od Jerozolimy o około 3 kilometry Betanii.
W Wielki Poniedziałek Chrystus spowodował śmierć drzewa figowego, gdyż nie znalazł na nim owoców, a jedynie same liście.
Wielki Wtorek natomiast upamiętnia czas, w którym Jezus podczas polemik ze starszyzną żydowską zapowiada zniszczenie Jerozolimy, koniec świata, który zamknie dzieje ludzkości oraz najważniejsze wydarzenie – swoje Zmartwychwstanie.
Wielka Środa ma już bezpośredni związek z wydarzeniami Wielkiego Czwartku i Wielkiego Piątku. To właśnie wtedy Sanhedryn na tajnej naradzie postanawia zgładzić Jezusa, do czego przyczynia się Judasz, który zawierając pakt z radą żydowską zdradza Mesjasza za 30 srebrników.
Najważniejszym momentem Wielkiego Tygodnia jest Triduum Paschalne, czyli czas rozpoczynający się wieczorną Mszą w Wielki Czwartek, a kończący drugimi nieszporami, czyli przedostatnią częścią modlitwy Liturgii Godzin, po południu w Niedzielę Wielkanocną.
Wielki Czwartek to pierwszy dzień Triduum Paschalnego – czasu Męki i Zmartwychwstania Pańskiego. Za moment oficjalnego rozpoczęcia Triduum Paschalnego przyjmuje się Mszę Wieczerzy Pańskiej. To dzień Ostatniej Wieczerzy, pożegnania Chrystusa i rozstania Nauczyciela ze swymi Apostołami. Jest to dzień ustanowienia Eucharystii i Kapłaństwa.
Warto zwrócić uwagę, iż w Wielki Czwartek mają miejsce dwie Msze: poranna w kościele katedralnym – Krzyżma Świętego i wieczorna – w parafiach: Msza Wieczerzy Pańskiej.
Wielki Piątek to dzień powagi, skupienia, kontemplacji i postu. To również dzień, w którym nie są sprawowane Msze św.
Wielka Sobota to szczególny czas w kościele katolickim. To okres ciszy, skupienia i przeżywania Paschy. Wierni przez cały dzień czuwają przy Grobie Pańskim.
W Wielką Sobotę dokonywany jest obrzęd poświęcenia pokarmów spożywanych podczas śniadania w Niedzielę Wielkanocną. Wśród święconki nie może zabraknąć chleba – na pamiątkę cudownego rozmnożenia chleba dokonanego przez Chrystusa na pustyni; jaj – symbolizujących nowe życie; mięsa – na pamiątkę baranka paschalnego spożywanego przez Pana Jezusa podczas ostatniej Wieczerzy.
W Wielką Sobotę, podobnie jak w Wielki Piątek, nie są sprawowane Msze św.
Po zachodzie słońca rozpoczyna się Wigilia Paschalna, rozpoczynająca Uroczystość Zmartwychwstania Chrystusa.
