Wydarzyło się to nocą z dnia 26 na 27 listopada 1830 roku. Anioł obudził św. Katarzynę i wprowadził ją do kaplicy. Święta ujrzała Najświętszą Maryję Pannę stojącą na kuli ziemskiej, depczącą stopą łeb piekielnego węża. W rękach trzymała kulę ziemską, jakby ją chciała ofiarować Panu Bogu.
Równocześnie Katarzyna usłyszała głos: „Kula, którą widzisz, przedstawia cały świat i każdą osobę z osobna”. Niebawem obraz zmienił się. Matka Boża miała ręce szeroko rozwarte i spuszczone do dołu, a z Jej dłoni wytryskały strumienie promieni. Usłyszała ponownie głos: „Te promienie są symbolem łask, jakie zlewam na osoby, które Mnie o nie proszą”.
Święta ujrzała następnie literę M z krzyżem, dokoła dwanaście gwiazd, a pod literą M dwa Serca: Jezusa i Maryi. Dokoła postaci Maryi z rękami rozpostartymi Św. Katarzyna ujrzała napis: „O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”. Pod koniec tego objawienia Katarzyna otrzymała polecenie: „Postaraj się, by wybito medale według tego wzoru”.
Tak też się stało. Katarzyna zleciła wybicie medalików, które zawierały objawione jej symbole: z jednej strony Maryję, Królową całego wszechświata i Matkę wszystkich ludzi, depczącą węża na kuli ziemskiej, a także wychodzące z jej rąk świetliste promienie, będące symbolem łask, jakie za pośrednictwem Niepokalanej Dziewicy otrzymują wszyscy ci, którzy proszą o nie z ufnością.
Z drugiej zaś strony dużą literę M z krzyżem pod którym znajdują się dwa serca: jedno przebite mieczem (serce Maryi), a drugie z koroną cierniową (serce Jezusa), wszystko otoczone dwunastoma gwiazdami. Symbolizuje to Maryję pod krzyżem Jezusa, jej ból, cierpienie, ale i miłość do swojego Syna i wszystkich ludzi.
Dzięki tym cudownym objawieniom zaczął się szerzyć kult Maryi, a medaliki stały się symbolem wielu Maryjnych grup, między innymi naszej wspólnoty – Dziewczęcej Służby Maryjnej. Uroczyste wręczanie medalików odbywa się w dniu składania przyrzeczeń 8 grudnia w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
