Na kartach Pisma św. spoczywa Duch Święty
Jak uczniowie z dzisiejszej Ewangelii idziemy przez życie. Obok nas przepływa potok słów i rzeka informacji.
Są tacy, którzy lekturę gazety zaczynają od horoskopu, naiwnie dopasowując swoje, niepowtarzalne drogi życia do beztrosko rzucanych wymysłów. Bywają inni, którzy zbawienia oczekują od polityków; są i tacy, którzy czytają tylko kryminały czy romanse. Druk zły miesza się z obojętnym, dobry z lepszym. Trzeba nam zacząć szukać tej, która zawiera najważniejszą oraz pełną informację i tłumaczy wszystkie inne księgi.
Do Jana przychodzili pobożni Żydzi, aby przyjąć chrzest nawrócenia, aby zapytać, jak żyć, aby znaleźć rozwiązanie problemów. Jan udzielał chrztu, ukazywał drogę powrotu do Boga, podnosił na duchu, udzielał wskazówek, ale ostatecznie pokazał na Tego, który jest rozwiązaniem dla każdego, tłumaczy i czyni sensownym całe nasze życie.
Uczestnicząc w życiu Kościoła nie musimy zgadywać, jakiej księgi szukamy, wiemy: chodzi o Pismo św. Oto księga życia. Dla każdego z nas. Gdyby Jezus pozostał w Niej zakurzony i nierozpoznany z przerażeniem stwierdzimy, iż nasze życie traci sens.
W jaki sposób (Ew) uczniowie rozpoznali Jezusa? Co ich przekonało? Najpierw wyjaśniał Pisma. Zrozumieli? – Nie! Wyjaśniał. Zrozumieli? – Nie! Wziął chleb. Dawał… Wtedy otworzyły się im oczy!
– Czy wszyscy to dostrzegają? Nie. Ale można uczyć się od uczniów.
A nawet jeśli dziś jeszcze nie rozpoznajemy, iż na stronicach Pisma św. spoczywa Duch Święty, możemy być jak uczniowie z dzisiejszej Ewangelii.
– Nie widzą jeszcze, ale już wierzą.
– Nie wiedzą dokładnie kim jest Jezus, ale idą za Nim. Bo na Niego wskazali uczniowie.
I my stajemy przed decyzją pójścia za Biblią. – „Aby poznać Chrystusa, aby poznać wolę Bożą, trzeba czytać Słowo Boże.”
Idąc za tym wezwaniem zachęcamy i prosimy, aby w ciągu tego roku każdy wierzący przeczytał Ewangelię. W ten prosty sposób poznamy Chrystusa. Wprawdzie jedna jest Ewangelia, ale w czterech ujęciach. Mamy zatem po trzy miesiące, aby przeczytać każdą z nich.
Zauważmy, że uczniowie odkrywają Jezusa nie w świątyni, ale! przy stole – w czasie posiłku, wśród codziennych ludzkich spraw i zmagań. Czytajmy w domu. Poznawajmy Jezusa wśród swoich zajęć i prac. Zobaczmy, że jest blisko nas.
Ewangelia Marka pokazuje właśnie takiego Jezusa: działającego, zmieniającego ludzkie życie. Tajemniczego, ale pełnego mocy. Brak w tej Ewangelii mów i długich kazań, ale prawie czterdzieści razy używa autor słów: „zaraz”, „natychmiast”. Opisuje osiemnaście cudów — znaków. Jezus spieszy się do człowieka — do ciebie. Otwórzmy Ewangelię, a zobaczymy Jezusa.
Nie pozwólmy, aby Słowo Boże pozostało na półce, nie pozwólmy, aby było zakurzone i nierozpoznane. Nie jest ono tylko dobrą radą (choć też) ma moc oczyszczenia. „Wy już jesteście czyści — mówił Jezus do uczniów — dzięki S ł o w u, które wypowiedziałem do was”. Pozwólmy, niech Jezus mówi do nas przez Ewangelię. Często w sakramencie pokuty słyszymy Słowo Boże.
Często zdarza się, że po przeczytaniu fragmentu Biblii spowiadający się mówią: „A proszę księdza dziesięć lat temu …” i następuje wyznanie zatajonego, bądź nierozpoznanego dotąd grzechu.
Słowo jest jak miecz, który przenika i woda, która oczyszcza.
Ewangelia wg św. Marka została napisana jako pierwsza; jest najkrótszą, ujętą prostym językiem wiadomością – Dobrą Nowiną o Synu Bożym.
Dwa wyznania są punktami kulminacyjnymi opowiadania:
1. Piotr w imieniu apostołów wyznaje: „Ty jesteś Mesjasz.”
2. Pod krzyżem setnik stwierdza: „Prawdziwie, ten człowiek był Synem Bożym”.
To zaproszenie i dla nas, w miarę jak będziemy poznawać Jezusa działającego i ofiarującego siebie. Niech i nasze serce słuchające potrafi pójść za tymi słowami. „TY jesteś Mesjaszem, TY jesteś Synem Bożym. Obojętnie czy działasz, czy też nosisz krzyż choroby. Nie ważne czy dziś jesteś tak blisko jak Piotr, czy tak daleko jak setnik.
Otwórz Pismo św. W Ewangelii Jezus czeka na nas.
Nie musimy błądzić i gubić się w labiryncie tego świata. Księgę życia mamy w zasięgu ręki.
